Siem Reap & Battambang

Onze reis naar Cambodja was welgezegd niet fijn. Zodra we de grens overstaken en onze tourleader Geo gedag zeiden begon onze heldhaftige tocht. We hadden 2 minivans die ons naar Siem Reap brachten. Onze minivan eigenaar had besloten meteen even een berg hout van ongeveer een heel bos met ons te vervoeren in zijn minivan. Zo hadden wij de dankbare taak om 5 uur lang met onze benen omhoog te zitten! Joepie!!

Cambodja is weer heel anders dan Laos en Thailand. In Thailand rijden ze aan de linkerkant van de weg, in Laos rechts en in Cambodja links en rechts (hoewel het eigenlijk rechts hoort te zijn). Zo is het verkeer een totale chaos wat het wel een enerverend ritje maakt haha. Ze houden hier erg van toeteren. Ze toeteren de hele tijd, ook als er niets gebeurd. Ook is de currency een chaos. Je hebt maar liefst 2 betaalmiddelen. US Dollars en Khmer Real. 1 dollar is tegenwoordig 1 euro, dus dat is simpel. 4000 real is 1 dollar. Aan centen doen ze niet, onder de 1 dollar betaal je gewoon met real.

Terug naar onze reis, om 7 uur kwamen we aan bij ons hostel, waar we met alle meisjes een dorm hadden. Het was een fijne kamer, grote zachte bedden, de douche had niet veel druk maar ach, er was een ZWEMBAD!!! Geen douche nodig! Nicole dacht de druppende wastafel te maken door en een beetje aan te rammelen, maar helaas pindakaas (als Liesbeth dit leest, ik moest meteen aan jou wastafelavontuur denken, haha) de pijp brak en als je de kraan aanzette kwam alles er linearecta aan de onderkant uit haha. Oepsiepoepsie.

Ook de airco begaf het in de nacht.. he, kon er ook wel bij, we hadden tenminste zachte bedden!

De volgende ochtend stonden we om 4 uur (4 UUR :0) op om naar de sunrise te gaan kijken bij de grote tempel Ankor Wat. Het was een prachtige zonsopgang maar met iets te veel chinezen met selfiestick als je het mij vraagt. De tempel was erg mooi! (ja je gelooft het of niet haha). We hadden een dagpas en gingen langs nog 2 tempels. We waren erg blij dat we het ’s ochtend hadden gedaan omdat het ’s middags gewoon niet uit te houden is. De 2e tempel was wat minder indrukwekkend en we raakten iedereen kwijt. De 3e tempel was erg mooi, met allemaal reusachtige bomen. Toen we teruggingen voelde Maree zich ineens erg ziek, en ook Yuri voelde zich niet lekker. Maree Yuri en ik gingen in onze kamer slapen en we werden wakker gemaakt door een Cambodjaanse jongen die onze airco kwam maken (het was inmiddels 40 graden in onze kamer). Intussen werden Maree en Yuri zieker en zieker en renden ze om beurten naar de wc om over te geven. Ik speelde voor zuster terwijl meneer de aircoman rustig doorging met de airco maken. Na 2 uur was hij klaar.

Om 7 uur ging ik met de rest naar het circus. Het was echt heel bijzonder. Het was geen normaal circus. Er waren geen dieren en clowns, alleen maar acrobaten die terwijl ze allemaal trucs deden een verhaal uitbeeldde. Na het circus gingen we naar het hostel terug en de Maree en Yuri waren er niet beter aan toe.. Yuri sliep bij ons op de kamer en na veel gekots viel uiteindelijk iedereen in slaap.

De volgende dag was weer een reisdag en Yuri voelde zich net ‘’goed’’ genoeg om mee te gaan met de bus. Maree daarentegen en ook Nicole die het ook te pakken had waren genoodzaakt af te hoppen. Chloe ging wel met ons mee en we zouden ze weer meeten in Sihanoukville. Maar eerst gingen we naar Battambang, de voormalige hoofdstad van Cambodja. We hadden ook weer een nieuwe tourleader, Brad, uit Engeland. Voordat we naar onze homestay gingen (want daar sliepen we) gingen we naar de dark cave en de killing cave. De dark cave kon je niet in maar je kon hem van een afstandje zien. Het bijzondere aan de dark cave was dat er om 5 uur miljoenen, maar echt miljoenen vleermuizen uit kwamen vliegen. En het hield niet op, het bleef een uur doorgaan. De killing cave was een klein stukje rijden achterop op scootertjes, de bergen in. Het verhaal achter de killing cave was verschrikkelijk. Nog geen 30 jaar geleden…..

We reden met de bus naar onze homestay waar we nog een stukje naartoe moesten lopen. Er waren 5 kinderen (ik had kleurpotloodjes en kleurboekjes voor ze gekocht) en het was een erg gezellig gezin. Onze slaapplek was erg mooi, allemaal 2 persoonsbedden in 1 ruimte boven het huis. Het kleinste meisje was 3 en enorm schattig, ze wilde de hele tijd op mijn schoot zitten en kleuren. Na onze zelfgemaakte loempia’s en een heerlijke maaltijd gingen we nog wat spelen met de kinderen (allemaal spelletjes waar we vaak niks van snapten, en gewoon maar was deden, en ze de hele tijd moesten lachen, omdat we er niks van bakten). Daarna konden we douchen (!) en gingen we naar bed.

Reacties

Reacties

Fien en Ton.

Was zeker erg mooi daar! Veel gezien. Slapen jullie niet zo veel. Ja, vroeg op, anders is het erg heet om wat leuke dingen gaan ondernemen. Weer opgeknapt ? groetjes fien en ton.

Leneke

Peter zegt die moordpartijen indertijd daar weet je nu misschien voldoende van er is een heel indrukwekkende film over gemaakt die heet "de killing fields". Wat kun je het toch altijd goed vinden met kleine kindjes en zij met jou!!!liefs

Wela

Wat lief dat je iets voor de kinderen had meegenomen. Wat een avonturen allemaal. Echt geweldig. (Behalve Yuri ziek natuurlijk).

Oma Conny

Weer een heleboel avonturen! En ja, Cambodja en zijn beruchte "killing fields". Gelukkig ook leuke spelletjes met die kinderen. Groetjes en liefs.

Reinoud

De killing fields. Idd bizar hoe kort geleden dat nog is.

Heleen Turkenburg

Als eerste wil ik laten weten dat ik erg iedere keer opnieuw geboeid ben om jouw verhalen te lezen, Zora. Ook de beelden door Yuri verzorgd (en de muziek) maken het plaatje compleet. Ik hoop dat Yuri weer snel is opgeknapt. Leuk dat je ook extra aan de kinderen denkt.
Ik lees het allemaal tussendoor op mijn werk, tussen de telefoontjes door. Ik denk dat jullie steeds meer je eigen talenten en ook je grenzen leren kennen door deze reis. Je hebt de uitdrukking: "wie reist vindt zichzelf", toepasselijk nietwaar?
Ik wens jullie nog vele mooie avonturen toe met voldoende rustmomenten om het allemaal op je in te laten werken en om fit te blijven.
Hartelijke groeten,
Heleen

mama aukje

Wat kun jij leuk en spannend schrijven Zoor!! Ik schiet voortdurend in de lach! Wat betreft die Killing Fields, verschrikkelijk hè? Wij zijn naar dat museum in Phom Pen geweest, zo heftig! En wat Yur betreft: jij lust straks alles, ha ha ha!!Kus

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!