We vertrokken om 6 uur naar Sihanoukville, waar iedereen erg naar verlangde! Het was een rit van 12 uur, maar gelukkig hadden we een hele grote bus met stoelen die naar achter konden en was het een platte weg! Halverwege stopten we en ik had een verlaat ochtendhumeur. De tempel sloeg ik dus even over en ik ging in een hangmat lezen waar ik een eigen waaierassistente kreeg. Het jongetje staarde me maar aan en bleef maar door waaieren. Ik vond het moeilijk of ik hem geld moest geven of moest wachten tot de rest terug kwam. De rest kwam al snel terug en ik zag dat er meer kinderen aan iedereen gekleefd waren. Brad vertelde ons dat ze al het eten kregen wat wij niet op konden dus dat je geen geld hoefde te geven. We kregen een maaltijd voorgeschoteld en er bleef genoeg over voor alle kinderen.

We zette onze reis weer voort en kwamen om 7 uur in Shihanoukville aan. Sihanoukville is een plaats aan de kust en we gingen eten op het strand, HET STRAND!! Het was een toeristisch strand en er kwamen de hele tijd kinderen en vrouwen dingen verkopen, wat soms best vervelend was, want ze bleven erg aandringen. De kinderen zijn erg slim, ze zeggen vaak oké als je nee dank je zegt maar dan zeggen ze dat als je het koopt je het wel bij hen moet kopen. Als niks werkt dat proberen ze de steen papier schaar tactiek. Als je verliest moet je een armbandje kopen en als je wint krijg je er een gratis. Natuurlijk trapte ik erin en ik verloor. Haha. Ook verkopen de vrouwen vuurwerk en dat is niet goed vuurwerk waardoor het vaak direct afgaat en je eten vol met as zit. Erg fijn haha.

Maar goed, de volgende dag was ik aan de beurt met ziek zijn en heb ik de hele dag in bed gelegen en is Yuri met de rest naar Otres Beach gegaan, een verlaten strand ergens 10 km verderop. We hadden besloten 2 keer af te hoppen en dus even een weekje bij te komen van al het reizen.

De dag erna voelde ik me stukken beter en hadden we met z’n 8en 4 scootertjes gehuurd om weer naar Otres Beach te gaan. Math, Simon, Yur en ik reden en Justine, Chloe, Sammy en Rob gingen achterop. Simon had geen internationaal rijbewijs en Math had geen zin om hem te pakken in het guesthouse. En ja hoor, waar de scooterverhuurster ons voor had gewaarschuwd gebeurde. Bij de eerste hoek van de straat werden we aangehouden door de politie en kregen Math en Simon een boete van 10 dollar. We moesten tanken en we zochten ons een ongeluk naar het tankstation, die om de hoek zou moeten zijn. Na even zoeken kwamen we er achter dat het gewoon een kraampje was met bacardiflessen vol benzine. Toen we eenmaal getankt hadden gingen we op weg. WIEHOEE wat was dat leuk!! Ik voelde me net een kind met zijn nieuwe speelgoed! Wat kan dat hard!! (Ja mam, pap, dat willen jullie niet horen natuurlijk, maar ik ben nog steeds in leven!) Na een ritje over een hele mooie weg kwamen we aan bij een prachtig paradijsje! Witte stranden, blauwgroene zee. We waren erg toe aan verkoeling en rende de zee in. HELAAS PINDAKAAS. Het water was gloeiend heet, haha. ’s Avonds kwamen Nicole, Maree, Danny en Mark aan en gingen we weer eten aan het strand.

We hadden besloten om een boot met kapitein te huren voor 60 dollar en daarmee de hele dag te gaan varen en snorkelen. Het snorkelen was niet heel spectaculair, want het waren niet heel veel vissen, maar het koraal en de riffen waren heel interessant. Op de terugweg brak de schroef af, maar de bestuurder was er op voorbereid en toverde zo een andere tevoorschijn! Na 10 minuutjes voeren we alweer! ’s Avonds heel lekker Mexicaans gegeten!

Dag 4 in Sihanoukville gingen we met de Ferry naar Koh Rong Sanloem. Het was een uur varen en om 4 uur kwamen we aan op het mooiste bounty-eiland ooit. Witte fluweelzachte stranden en een azuurblauwe warme zee. Onze accommodatie was aan de andere kant van het eiland en we moesten daarvoor 3 kwartier door de jungle lopen. We kwamen druipend van het zweet aan, aan de andere kant. Onze accommodatie was een hangende tent die tussen 3 bomen gespannen was. Hij hing aan de rand van de jungle, en we hadden uitzicht op zee. De eigenaren waren Frans en het was pas een week open. Ze hadden ons eigenlijk een dag later verwacht dus ze moesten iets improviseren voor het eten. Het eten was ondanks dat heerlijk! Aardappelpuree met kip in champignonsaus en spaghetti Bolognese. Het voelde zoals thuis want de pannen werden gewoon op tafel gezet en je kon zelf opscheppen. We waren trouwens met de Kiwi’s, de Denen, de Nederlanders, de Noren en Sammy.

De volgende dag huurden we een snorkelset en gingen we snorkelen. Het water was niet zo helder door de golven, maar als je een stukje uit de kust zwom was het wel beter! ‘s Avonds hadden de Fransen voor ons een barbecue bereid. Na het eten deden we bierestafette! Mark en Chloe hadden allemaal wilde dieren gezien zoals een toekan, een slang een vliegende eekhoorn, etc. Yuri en ik kwamen niet verder dat een hele berg mieren en muggen, ook erg interessant.. haha. De volgende dag wilde de boot terugboeken en Nicole en Mark gingen dat regelen. Ze kwamen terug met sippe gezichten dat alle boten van de hele dag vol zaten. Dat betekende dat we niet op tijd zouden zijn voor de bus de volgende dag dus iedereen baalde als een stekker. Toen er een man kwam vragen of de boot vol zat, moesten Mark en Nicole wel toegeven dat het een grapje was…… Haha. Na een bootrit met hoge golven en kostende mensen kwam we weer aan in Sihanoukville. We gingen eten en Yuri bestelde een wrap met gekruide kip. Die was helaas oneetbaar, en iedereen probeerde het en liep rood aan en begon spontaan te zweten, oepsie.. Maree en ik namen nog een voetmassage en we gingen daarna naar bed om de volgende dag te vertrekken naar Kampot.