De volgende ochtend ontmoette we onze nieuwe tourleader, Coco. Hij was Cambodjaans en wist dus veel over Cambodja. De taal is hier veel ingewikkelder dan Thais en Loas’, het is heel anders en moeilijk te onthouden. Hallo is ‘sour sedey’ en dankjewel is ‘or kun’. Dat lijkt dus helemaal niet op het Thais en Laos’.

We reden in 2 uur naar Kampot, waar we met zn 8en scootertjes huurden en naar het National Park hoog in de bergen reden. Het was een rit van 40 km omhoog, en we deden er 2 uur over om helemaal boven aan te komen. Als eerste moesten we door het chaos verkeer, en dat was best een opgave. Je leert op een gegeven moment wel hoe het werkt, vaak moet je gewoon rijden en veel toeteren. De weg naar boven was de mooiste weg die we hier in Azie hebben gezien (waarschijnlijk omdat dat van het National park was). Boven was het erg koud en reden we de hele tijd door de wolken, waardoor je geen hand voor ogen zag. Ook regende het op sommige plekken. We gingen eten bij een creapy verlaten restaurantje, waar we maar gewoon noodles kochten in het winkeltje en dat opaten. We kwamen boven aan en het uitzicht was fantastisch. Van het National park hebben we uiteindelijk niet zoveel gezien omdat we geen tijd meer hadden, maar al met al was het rijden heel erg leuk! Na 1,5 uur kwamen we weer beneden aan en was het weer het lekkere Aziatische temperatuurtje.

Meteen toen we terugkwamen vertrokken we weer, en Coco liet ons Kampot een stukje zien. Het was een erg knus dorpje! We gingen op een vuurvliegjes boottour over een rivier. De boot was omhangen met kerstlichtjes en we kregen een box waar we onze eigen muziek op konden draaien. Na de tour hebben we pork ribs gegeten en met een tuktuk naar het guesthouse vertrokken.

De volgende dag vertrokken we naar Koh Tunsay, ook wel Rabbit Island genoemd. Het was een half uurtje rijden en een half uurtje met een boot. Het was een totaal ander eiland dan Koh Rong Sanloem, het strand was veel grover en de zee was wat bruiner. Op het eiland was nauwelijks iets. Alleen aan de kust waar wij zaten waren een paar bungalowtjes en er waren 2 restaurantjes. Ook was er maar beperkt zoetwater en stroom. We hebben de hele middag gezwommen en eigenlijk niks gedaan. Na een gezellige avond gingen we slapen in onze ‘back to basic’ Bamboehutjes. Dan denk je: dat wil ik wel een keer meemaken! Nou dat wil je niet meemaken. ‘s Nachts werd ik wakker met een enorme migraine aanval en het was verschrikkelijk heet (er was geen fan). Ik kon niet slapen door de pijn en de hitte en Yuri was een beetje in paniek omdat hij niks voor me kon doen. Een douche nemen zat er niet in want die was er niet (een emmer met troebel water waar je ook de wc doorspoelde in een donker hok met enge beesten was de douche). Na een verschrikkelijke nacht stonden we op en hoorden we dat bijna iedereen wel een verschrikkelijke nacht had gehad. Op 2 kamers was een slang naar binnen gekropen en iedereen had het verschrikkelijk benauwd gehad.

Maar goed, de nacht was voorbij, en we vertrokken naar onze laatste Stray-stop, de hoofdstad Phnom Penh!