Phnom Penh

De rit naar Phnom Penh ging voorspoedig en na 3 en een half uur kwamen we aan bij de killing fields (in Phnom Penh). Hier is van 17 april 1975 tot 1979 een derde van de hele bevolking uitgeroeid door de Rode Khmer, een rebellenleger met een communistische leider Pol Pot. Hij wilde dat iedereen gelijk was en liet iedereen vermoorden die ook maar een beetje anders was dan zijn referentiekader. Slimme mensen, te domme mensen, mensen met een bril, mensen met een handicap, enz. Verschrikkelijk. Wat nu de killing fields heet was eerst een soort concentratiekamp. Mensen werden er in grote getallen geëxecuteerd. We kregen allemaal een koptelefoon en liepen zo het hele gebied door. Ook lagen en op de plekken van de massagraven nog botten van mensen. Alle gebouwen die er toen stonden, stonden er nu niet meer, het was dus wel lastig in te beelden. Na de killing fields gingen we naar het ‘museum’ dat erbij hoorde.

Na alles te hebben gezien gingen we naar ons guesthouse, midden in de stad. Phnom Penh is één grote chaos. We gingen uit eten op een rooftop restaurant en na een pizza gingen we slapen. De volgende ochtend gingen we naar het catcafé. Waar allemaal puppy’s en katjes waren. ’s Middags gingen we naar een Mall, waar een bioscoop in was, dus gingen we maar naar de film. ’s Avonds was de laatste avond met onze groep en gingen we uit. Na een paar barretjes hielden we een tuktuk driver aan en hij bracht ons naar een club. We gingen met Simon, Nicole en Maree, de rest was wat eerder afgehaakt. Het was heel westers en het was leuk om weer eens in een normale club te dansen (de drankjes hadden ook weer westerse prijzen haha). Er was een lesbische Cambodjaanse vrouw die Maree de hele tijd probeerde te verleiden wat erg lachwekkend was.

De volgende dag was het toch techt tijd om afscheid te nemen L. Iedereen vertrok naar Vietnam, behalve Math en Simon, die bleven nog even in Phnom Penh (hun visum van Vietnam ging pas later in). Het was toch wel erg gek om iedereen gedag te zeggen na 40 dagen. Na nog even geslapen te hebben gingen we met z’n vieren naar een markt, waar we voor de 2e poging boxjes hebben gekocht. Daarna nog een winkelcentrum ingegaan, wat en soort indoor rommelmarkt was. Wonder boven wonder vond ik daar wel het cadeautje wat ik voor Yur’s verjaardag wilde kopen! Na de rest van de dag zijn uitgebrakt achter eindeloos veel New Girl afleveringen gingen we slapen.

De volgende dag zeiden we Math en Simon tijdelijk gedag (die zouden we weer zien in Koh Phangan) en vertrokken met een minibus terug naar Siem Reap. We hadden ongeveer een privébus want we waren met z’n 2en + de tourleader van de groep na ons. Het was een zeer zeer hobbelig ritje en na 7 uur rijden kwamen we weer aan in Siem Reap! We gingen weer naar ons oude hostel. Yur en ik waren weer met z’n 2en, maar niet voor lang. We ontmoette 2 Nederlanders en hebben daar oneindig bierpong in het zwembad mee gedaan. ’s Avonds ook met ze gegeten en toen waren we nog te moe om nog uit te gaan. De volgende dag hebben we alleen maar gechilld bij het zwembad en eigelijk helemaal niks gedaan. Na een superlekkere pasta ging onze vlucht naar Bangkok!

Reacties

Reacties

Wela

Ook al ken ik het verhaal van de killing fields, is het alsof ik het opnieuw voor de eerste keer hoor door hoe het nu is beschreven. Met alle afschuw die daarbij hoort. 40 dagen met onbekenden optrekken in verre oorden en vrienden worden en weer afscheid nemen lijkt me ook wel een ding. Dank voor weer een fijn verhaal. We reizen op afstand heerlijk met jullie mee.

mama aukje

Dank voor jullie verhalen Zoor en Yur! Ik ben weer helemaal bij, dikke kus, liefs, ook van Peter

Reinoud

Fijn om te lezen Zoor! Dank!

Leneke en Peter

Indrukwekkend verhaal Zora Peter las het me voor in bed . Heerlijk afgewisseld met heel veel watersport wanneer is Yuri jarig geweest? Ben heel benieuwd naar jullie ervaringen in Vietnam. Heel veel liefs L en P

papa Wim

Erg was dat daar ja. Iedere avond zagen we hier de beelden, die vergeet je niet meer. Verder weer heel veel leuke beelden en muziek en een mooi verhaal. groetjes

zora

Hee oma! We gaan niet naar vietnam hoor!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!